به گزارش خبرگزاری مهر، امروزه کمتر کسی می تواند منکر پیشرفت چشمگیر هند، چین، سنگاپور، ویتنام و بسیاری دیگر از کشورهای آسیایی در زمینه هایی چون صنعت، اقتصاد، علوم و در یک کلام مدرنیته شود.
شاخصه های این سنجش در بعد اقتصادی را می توان از اندازه گیری و قیاس فاکتورهایی چون تولید ناخالص ملی، سرانه درآمد و میزان مشارکت این کشورها در تجارت جهانی به سادگی سنجید.
کتاب «سازندگان آسیای مدرن» که به قلم «رام چندرا گوها» نوشته شده به بررسی ابعاد گوناگون نقش رهبران سیاسی در فرآیند مدرنیزاسیون کشورشان می پردازد. نکته جالب توجه اینجاست که تاکید نویسنده بر رهبران سیاسی به مثابه فعالان اجتماعی و متفکرین سیاسی، همه طیف های فکری را در بر می گیرد. یعنی فارغ از نوع عقاید سیاسی آنها، رهبران کمونیست، لیبرال، سوسیالیست، کاپیتالیست و غیره، همه و همه در لیست متفکرین ارزنده و پدران انقلاب اقتصادی – صنعتی کشور خود آورده شده اند.
اما نام کدامیک از رهبران آسیایی در این کتاب آورده شده و خدمات وی مورد بررسی قرار گرفته اند؟ نویسنده بررسی خود را از چین به عنوان پر جمعیت ترین کشور جهان آغاز کرده که از رهبران این کشور می توان به «مائو تسه تونگ» - رهبر انقلاب چین، «زو انلائی» – رقیب سرسخت او، و «دنگ شیائوپینگ» که نقش مهمی در تغییر سیاست های کشور چین داشت نام برد.
همچنین می توان به «چیانگ کائی شک» که حزب وی به نام «کومینتانگ»، پایه گذار تایوان مدرن بود اشاره کرد. از هند نیز به عنوان کشوری با وسیع ترین دمکراسی جهان می توان به رهبران پر نفوذی چون «ماهاتما گاندی»، «ایندیرا گاندی» و «جواهرلعل نهرو» اشاره کرد که پایه گذار هندوسان مدرن بوده و توانستند این کشور را از اشغال انگلیس خارج کنند.
اما به جز این افراد سرشناس، عده ای دیگر از رهبران موثر هستند که شاید نامشان کمتر به گوش ما خورده باشد. از این میان می توان به «هو شی مینه» از ویتنام، «سوکارنو» از اندونزی، «لی کوآن یو» از سنگاپور و «ذوالفقار علی بوتو» رهبر فقید پاکستان اشاره کرد.
کتاب ارزنده «سازندگان آسیا» که توسط انتشارات دانشگاه هاروارد به چاپ رسیده، ضمن بررسی نقش تمامی رهبران یاد شده در فرآیند نوسازی کشورشان، یک تصویر کلی از روند توسعه کلی قاره آسیا نیز ارائه می دهد که شامل تبیین جایگاه فعلی و آینده کشورهای قاره کهن در جهان می شود.
گفتنی است، «رام چندرا گوها» از جمله مورخان برجسته معاصر هندوستان به حساب می آید که می توان از کتابهای «گاندی، پیش روی هند» و «هند پس از گاندی»، به عنوان معروفترین آثار وی نام برد.
نظر شما